Kampen, 1987 : turbulente geboorte van “de Achteruitkijkspiegeltjes”, na één straatoptreden snel veranderd in “De Bronstgieters”! Twee theatraal ingestelde kunstenarren , Bernd Brugman – lijdschreeuw en Robert Reitsema – gitbas & jodel, beginnen wild in een huiskamertje hun eenzaam en dramatisch leven vast te leggen op cassettebandjes met plukjes schreeuw en riedeltjes gitaar, wars van speltechnische factoren en zich vooral richtend op de gevoelskant van hun doen en laten.

Hun produksels worden door een belachelijk grote groep mensen niet voor vol aangezien en teleurgesteld trekken zij een drummer aan, Martijn Rosdorff ,”voor ‘t betere slagtwerk !” Ontgoocheld maken zij kennis met het fenomeen ritme, maar Rosdorff blijkt cement in de voegen van de Bronstgieters.

Na veel smeden en gieten en een keur aan legendarische optredens in de wijde omgeving mag het trio begin jaren 90 aan de zoete bloesem van het succes ruiken. Met name in de Grote Prijs van Nederland, Editie '91, timmeren de Gieters spijkerhard aan de weg. Door de wel zéér eigenzinnige benadering van muziek en theater wordt de halve finale bereikt. Gitarist Reitsema wordt door de jury zelfs uitgeroepen tot ‘Beste Gitarist van Nederland'( lees: zijn erbarmelijke techniek wordt verrassend gecompenseerd door een glimmend origineel gitaarspel, bas en gitaar gecombineerd in één niet te volgen handeling.). Voeg daarbij de nietsontziende zangcapriolen van Brugman, met zijn onnavolgbare choreografie, en de ontwapenende krakzakbeat van Rosdorff en…………
Dames en Heren………De Bronstgieters!!!!!!!!!!!!

Hoogtepunten volgen elkaar in ras tempo op : TV – optreden bij Paul Haenen, voorprogramma's voor de Raggende Manne en The Kliek , een videoclip enz.

Zonder twijfel de meest curieuze band van rammelpopminnend Nederland, zowel muziek als de act bereiken even absurde als hilarische hoogtepunten die af en toe van een griezelige genialiteit getuigen, dan weer van een gestoorde stupiditeit waarbij zelfs de grootste droogkloot zich niet goed kan houden. De Bronstgieters zijn niet enkel een band maar een theatraal kunstwerk waar voortdurend aan wordt gespijkerd. Een meeslepende ervaring die dan ook niet gemist mag worden !!!!!!!!!